Macedonië was in oorlog met de staten Pergamon, Athene en Rhodos. Macedonië werd gesteund door Syrië en omdat de andere staten de heerschappij van Macedonië beu waren, riepen ze de hulp van de Romeinen in, en met succes. In 197 v. Chr. behaalde de Romeinse consul Flaminius de overwinning en in 196 v. Chr. kondigde hij aan dat de Grieken voortaan vrij zouden zijn. In 168 v. Chr. werd Macedonië verslagen door Lucius Aemilius Paulus Macedonius en weer braken er opstanden uit. Het gevolg? Macedonië werd een Romeinse provincie, maar er was ook een straf voor een andere Griekse opstand: in 146 v. Chr. gaf consul Mummius de opdracht de stad Korinthe te verwoesten. Dit was een hele rijke handelsstad. Nu werd heel Griekenland bij de provincie Macedonië gevoegd. 

Ondanks dat de Romeinen in militair opzicht veel sterker waren, bleven de Griekse taal en cultuur voor een groot deel wel in stand. De andere gebieden die onder de Romeinse heerschappij vielen, ondergingen namelijk een romanisering, maar de Grieken en Romeinen wisselen veel uit tussen hun culturen, vooral op het gebied van wetenschap, filosofie en literatuur. De taal van het bestuur werd Latijn, maar de spreektaal bleef voor een groot deel Grieks.